LISTY,PRZEMÓWIENIA
Drogi Biskupie Józefie! Wprawdzie (piszę) na kartce z Bożego Narodzenia, choć jesteśmy już w Wielkim Poście. List Wielkopostny Biskupa Gorzowskiego otrzymałem - w sam raz na rekolekcje. A poza tym otrzymałem inny list, osobisty, który bardzo mnie pokrzepił i uradował (tym się też tłumaczy Boże Narodzenie na tej kartce). Bóg zapłać za to wszystko, a zwłaszcza za pamięć o starym, ale jeszcze nie całkiem nieudolnym. (25 II 1991) |
1. List Ojca Świętego Jana Pawła II do bpa W. Pluty z okazji 25-lecia nominacji na biskupa w Gorzowie Wlkp.
|
Czcigodnemu Bratu Wilhelmowi Plucie BISKUPOWI GORZOWSKIEMU | ||
Nigdy nie mogłoby się to zdarzyć Czcigodny Bracie,
byśmy zapomnieli o owym wspaniałym dniu, o czwartym lipca, w którym przed
dwudziestu pięciu laty zostaliśmy obaj włączeni do Grona Apostołów i równocześnie
przeznaczeni do różnorakiej posługi biskupiej pośród duchowieństwa i wiernego
ludu Ojczyzny Naszej.
Z rozrzewnieniem wspominając teraz razem z Tobą
te początki naszego Biskupstwa, radośnie gratulujemy Ci tych wszystkich
cnót i działań biskupich, które w tym długim okresie czasu, w Tobie Prześwietny
Pasterzu Gorzowski, - tak, wyraźnie zajaśniały. Bo zaiste niezbadane są
drogi Pana, który cudownie uzdalnia i prowadzi swych wybranych, by ludziom
nieśli jak najobfitsze owoce zbawienia i łaski.
Polem Twej wspaniałej działalności przez cały ten
czas jest Wspólnota Gorzowska, od jej początków aż do stanu dojrzałej Diecezji.
Wiemy na równi z Tobą, jak rozległy to był teren i jak ogromne jego duszpasterskie
potrzeby. Zadbałeś o nie w pochwały godny sposób, a nawet zaspokoiłeś je
obficie. Wyposażyłeś bowiem Kościół Gorzowski w potrzebne instytucje, umocniłeś
go nauczaniem katechetycznym; ubogaciłeś kapłańskimi powołaniami. O tym
wszystkim dowiadywaliśmy się już wtedy, gdyśmy tam przebywali; a teraz
choć tam nieobecni, szczerze się tym radujemy.
Przyjmij więc to braterskie pozdrowienie, które
Ci przesyłamy razem z zapewnieniem, że modlić się będziemy,
byś Ty z obchodu tego Biskupiego Jubileuszu wyniósł
wiele zadowolenia; a Owczarnia Gorzowska światło i radość na przyszłe lata.
Niech to zapewni i niech to sprawi Apostolskie Błogosławieństwo, którego
Tobie, Twemu Biskupowi Pomocniczemu, całemu duchowieństwu i wszelkiemu
Ludowi Diecezji, z całą miłością w Panu udzielamy.
Z Watykanu,
dnia 30 miesiąca czerwca Roku Pańskiego
1983,
piątego Naszego Pontyfikatu.
Jan Paweł II - papież
|
2. List bpa W. Pluty do Ojca Świętego Jana Pawła II z podziękowaniem za życzenia
Gorzów Wlkp., dnia 12 września
1983 r.
Wasza Świątobliwości,
Ojcze Święty!
|
I. Uradowany i wzruszony WASZEJ ŚWIĄTOBLIWOŚCI listem
z życzeniami na mój srebrny jubileusz otrzymania sakry biskupiej - dziękuję
najserdeczniej: - za te pełne serdeczności i rozwagi słowa listu,
- za błogosławieństwo apostolskie dla mnie i innych
osób,
- nade wszystko za Waszej Świątobliwości wielkie,
miłujące, ludzkie Serce, przebogacone miłością Boską, czerpaną w Sercu
Zbawiciela: tą w Sobie rozmodleniem i ofiarnym życiem pielęgnowaną miłością,
ujawnianą z całą konsekwencją w całym dosłownie świecie.
WASZA ŚWIĄTOBLIWOŚĆ przekonuje o słuszności całej
treści Encykliki "Dives in misericordia" że sprawiedliwość sama
nie wystarcza... jeśli nie dopuści się do kształtowania życia ludzkiego
owej głębszej mocy, jaką jest miłość". Jest mi potrzebą serca podziękować
WASZEJ ŚWIĄTOBLIWOŚCI za wiele innych dowodów miłości do mnie - a szczególnie
za te tak ciepłe słowa do mnie kilka razy skierowane w Czasie pielgrzymki
do Polski w tym roku, i w obecności wielu tak poważnych osób - z taką pokorą
ujawniane. Słowa życzeń czytane kilka razy wobec tłumów oraz pokorne słowa
wprost przyjacielskiej dobroci, ujawnianej w czasie pielgrzymki, wzruszały
i radowały serce polskich tłumów.
II. A ponieważ i WASZA ŚWIĄTOBLIWOŚĆ będzie wkrótce
własnej Sakry przeżywał Jubileusz, dołączam się do milionów ludzi, którzy
rozumem, sercem - miłością ludzką i Bożą, będą ogarniać WASZEJ ŚWIĄTOBLIWOŚCI
ten dla ludzkości wspaniały dar Nieba, jakim jest Osobowość WASZEJ ŚWIĄTOBLIWOŚCI.
Moje życzenia? Niech słowa mojego podziękowania
za dary będą ich treścią i niech WASZA ŚWIĄTOBLIWOŚĆ niesie te dary przez
wiele lat na cały świat i w całą ludzkość - z łaski Nieba, bo tylko z Nieba
one pochodzą. ,,Spiritus Sanctus sic nos ad agendum inclinat, ut nos voluntarie
agere faciat, inquantum nos amatores Dei instituit." (S. Thom., C.
Gentiles IV, 22) O to - modlę się dla WASZEJ ŚWIĄTOBLIWOŚCI!
WILHELM PLUTA
BISKUP GORZOWSKI
|
3. List Ojca Świętego Jana Pawła II do bpa W. Pluty
|
Drogi Biskupie Wilhelmie ! | |
Bóg zapłać za pamięć i list. Z zainteresowaniem
zaglądam do książki W trosce o życie wewnętrzne" pamiętając jeszcze
o tamtej poprzedniej, która mi dużo dała. Pisałem o tym. Dziękuję Duchowi
Świętemu za to, że Biskup Gorzowski jest człowiekiem wielkiej modlitwy,
życia wewnętrznego, nieustającego dojrzewania w łasce. Że czyni to również
szczególnym przedmiotem swojej pasterskiej troski względem kapłanów i względem
wszystkich. Niech cała ta niestrudzona działalność przynosi błogosławione
owoce.
Życzę tego z całego serca - i proszę o to za pośrednictwem
Matki Bożej Łaski.
Watykan 1 listopada 1985 r.
Jan Paweł II, papież
|
4. List bpa J. Michalika do Ojca Świętego z zaproszeniem do złożenia wizyty apostolskiej w czasie podróży do Polski
Biskup Gorzowski
Znak: A 1-1/89
Gorzów Wlkp., 13 kwietnia 1989
r.
Ojcze Święty,
|
w imieniu diecezji gorzowskiej pragnę zaprosić Waszą
Świątobliwość do Gorzowa Wlkp. w czasie najbliższej podróży apostolskiej
do Polski. Z apostolską wizytą Następcy św. Piotra wiążemy nadzieję na
ożywienie duszpasterskie i Boże błogosławieństwo, które, jak można stwierdzić
- we wszystkich wypadkach wiążą się z odwiedzinami lokalnych Kościołów.
A młoda diecezja nasza, pracująca ciągle w niełatwych warunkach, szczególnie
tej pomocy potrzebuje. Z treścią bulli zezwalającej na koronację cudownego
obrazu Matki Bożej Rokitniańskiej - Cierpliwie Słuchającej, wyczuwamy więź
łączącą Waszą Świątobliwość z diecezją gorzowską poprzez wspomnienie w
bulli pobytu na tych naszych ziemiach i modlitwy zanoszonej przed Jej obrazem
w świątyni Rokitniańskiej. W serdecznej pamięci przechowujemy te fakty
odwiedzin kardynała Karola Wojtyły na ziemi gorzowskiej i szczycimy się
okolicznością, że śp. bp Wilhelm Pluta darzył wielką miłością Waszą Świątobliwość,
z którym też razem został powołany do pełni kapłaństwa. Odwiedziny Waszej
Świątobliwości ziemi gorzowskiej, która u zarania naszego chrześcijaństwa
dała Kościołowi Pięciu Świętych Braci - Pierwszych Polskich Męczenników,
napełnią radością serca całej naszej wspólnoty diecezjalnej i pomogą nam
uczynić owocniejszym dzieło rozpoczęte przez Poprzedników i z niemałym
trudem realizowane aż po dzień dzisiejszy.
Po synowsku dłonie całuję
+ Józef Michalik
|
Umiłowany Ojcze Święty, |
do dzisiejszego spotkania przygotowywaliśmy się
od dawna w najgłębszym przekonaniu, że nie ma programów duszpasterskich
ani dróg do pogłębienia wiary, jak tylko w jedności z Następcą św. Piotra.
Dlatego przybyli tu do Wiecznego Miasta przedstawiciele wszystkich parafii
oraz wszystkich środowisk duszpasterskich diecezji gorzowskiej, diecezji,
która wydała pierwszych polskich świętych - Braci Męczenników z Międzyrzecza.
Chcemy przedstawić program duszpasterski naszej diecezji, który przez kilka
lat koncentrujemy wokół sanktuarium rokitniańskiego, gdzie w swym obrazie
czczona jest Matka Jezusowa, ogłoszona już w 1946 roku Patronką diecezji
gorzowskiej. Chcemy "okrywać na nowo" heroiczną wiarę Maryi "i
iść z Nią nieustannie na spotkanie Ducha Świętego, który zapoczątkował
Kościół i dalej prowadzi dzieło uświęcenie, aby coraz lepiej poznawać zbawczą
tajemnicę Chrystusa" /por. Jan Paweł II, Redemptoris Mater, 27/.
Przygotowanie do koronacji Matki Bożej Rokitniańskiej
oparliśmy na wysiłkach duszpasterskich zmierzających do rozmodlenia rodzin
i całej diecezji - idea ta bowiem była szczególnie droga niezapomnianemu
i świątobliwemu biskupowi Wilhelmowi Plucie. Przywieźliśmy ze sobą koronę
dla Królowej Rokitniańskiej, o której poświęcenie gorąco proszę Waszą Świątobliwość.
Powstała ona z darów duchowych kapłanów diecezjalnych i zakonnych, sióstr
zakonnych i rzeszy wiernych. Broniliśmy się przed zbieraniem ofiar materialnych
na jej zakupienie i dlatego do złożenia ofiary miał prawo wyłącznie ten,
kto najpierw złożył cenniejszą ofiarę - dar duchowy. Odpowiedź wszystkich
parafii była niezwykła - trudno wyliczyć zobowiązania modlitewne, zwycięstwa
nad sobą, próby walki z nałogiem, przyjęte niechciane życie dziecka, stałą
i długofalową opiekę nad nieuleczalnie chorymi, a nawet ofiarę oddania
na służbę Maryi samego siebie...
Oto dary czynnej miłości, które przynosimy tu, do
Namiestnika Chrystusowego, aby potem złożyć je w dniu koronacji 18 czerwca
naszej Matce, w nadziei na nowe powołania kapłańskie tak bardzo potrzebne
naszej diecezji. Ufamy, że i na przyszłość Pani Cierpliwie Słuchająca,
Patronka Rokitniańska, nie odmówi opieki swojemu ludowi. Na koniec dziękuję
za to wspaniałe, ojcowskie spotkanie, które wynagradza niewygody podróży,
pragnę jeszcze powiedzieć, że Rokitno nie zapomni o Ojcu świętym i o Jego
polskich współpracownikach, wystawionych tu na urok jasnego włoskiego nieba,
ale i na podmuchy wiatrów miotających Piotrową łodzią. Modlimy się, aby
wśród wszystkich narodów, poczynając od gościnnej ziemi włoskiej, rosła
liczba ludzi mocnej wiary i głębokiej miłości do Waszej Świątobliwości,
który nikomu nie daje się wyprzedzić w służbie Bogu i człowiekowi naszych
czasów. W imieniu całej diecezji przekazać również pragnę gorące zaproszenie
do odwiedzenia Gorzowa w czasie najbliższej podróży do Polski.
Watykan, 22 kwietnia 1989 r.
+ Józef Michalik
|
6. Homilia Ojca Świętego Jana Pawła II w czasie Mszy św. do pielgrzymów gorzowskich (Watykan, 22.04.1989 r)
1. "Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie
jego moc i będziecie moimi świadkami ... aż po krańce ziemi" (Dz 1,8).
W tych słowach zwraca się do nas dzisiejsza liturgia
uroczystości świętego Wojciecha, Biskupa i Męczennika, głównego Patrona
Polski. Święty Wojciech, otrzymawszy tę moc Ducha Świętego, stał się heroicznym
świadkiem Chrystusa i Jego Ewangelii nie tylko w Pradze czeskiej, ale "aż
po krańce ziemi" - na ziemi pomorskiej, gdzie swoje świadectwo przypieczętował
śmiercią męczeńską. Podobne świadectwo - za przykładem świętego Wojciecha
- złożyło pięciu Braci Męczenników na ziemi międzyrzeckiej, należącej do
diecezji gorzowskiej, z której Wy, umiłowani Bracia i Siostry, przybywacie
w pielgrzymce do Rzymu.
2. Serdecznie witam i pozdrawiam wszystkich
pielgrzymów: biskupa diecezji - Józefa, biskupa pomocniczego - Pawła, kapłanów
diecezjalnych i zakonnych, siostry, przedstawicieli seminarium duchownego
i wszystkich parafii oraz środowisk życia i codziennej pracy. W Was i przez
Was pozdrawiam całą wspólnotę Ludu Bożego diecezji gorzowskiej. Pierwsza
Wasza diecezjalna pielgrzymka do grobu świętego Piotra daje nam okazję,
aby objąć wspólną modlitwą tych niestrudzonych administratorów diecezji,
biskupów i kapłanów, którzy od pierwszych lat powojennych z wielkim zapałem
i poświęceniem służyli Ludowi Bożemu i budowali Kościół na tych ziemiach.
Wielu z nich znałem osobiście. Wielokrotnie też bywałem ich gościem, zwłaszcza
biskupa Wilhelma Pluty.
3. Wasza pielgrzymka do Rzymu odbywa się
w ramach diecezjalnego programu duszpasterskiego, którego realizację wiążecie
z Sanktuarium Rokitniańskim, gdzie w swoim obrazie doznaje czci Matka Boża
Cierpliwie Słuchająca, ogłoszona w roku 1946 Patronką Diecezji. To Ona,
Maryja z Nazaretu, doznała tej łaski w sposób wyjątkowy i niepowtarzalny,
że "Duch Święty zstąpił na Nią i moc Najwyższego osłoniła Ją"
(por. Łk 1, 35). Stała się Matką Chrystusa, Odkupiciela człowieka. Nic
więc dziwnego, że kościół gorzowski, wraz z Kościołem Powszechnym, pragnie
widzieć i widzi Maryję "po macierzyńsku obecną i uczestniczącą w licznych
i złożonych sprawach, których pełne jest dzisiaj życie jednostek, rodzin
i narodów; widzi Ją jako Wspomożycielkę ludu chrześcijańskiego w nieustannej
walce dobra ze złem, aby nie upaść, a w razie upadku, aby powstać (Redemptoris
Mater, 52). Wyrazem tej Waszej wiary ma być koronacja Matki Jezusowej w
obrazie Sanktuarium Rokitniańskiego, do której tak gorliwie się przygotowujecie.
Przywieźliście też z sobą koronę z prośbą o poświęcenie. Korona ta ma szczególną
wartość, gdyż została ufundowana przez tych diecezjan, którzy złożyli jednocześnie
dary duchowe: dar dobrego czynu, dar wyrzeczenia, dar przezwyciężenia nałogów
i słabości, dar gorliwych modlitw i zobowiązań podjętych w wewnętrznym
dialogu sumienia, dar przyjęcia poczętego życia... Błogosławię więc tę
koronę, aby zdobiła skronie Pani Rokitniańskiej.
4. "Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie
Jego moc i będziecie moimi świadkami". Jakże dziś potrzeba współczesnemu
światu tej mocy ducha! Jakże potrzeba tam mocy Kościołowi, aby był wiernym
świadkiem Chrystusa "aż po krańce ziemi"! Jakże potrzeba tej
mocy Ducha Świętego całemu Kościołowi gorzowskiemu i wszystkim, którzy
go stanowią: kapłanom, rodzinom zakonnym, wspólnotom parafialnym i rodzinnym,
dzieciom i młodzieży; środowiskom duszpasterskim
i wychowawczym; wszystkim ludziom pracy na roli
i w przemyśle, a także ludziom chorym, cierpiącym i steranym życiem.
W sposób szczególny potrzeba tej mocy ludziom młodym,
aby wnieśli w życie społeczne zapał do ofiarnej, rzetelnej pracy dla wspólnego
dobra, w nadziei na lepsze jutro Ojczyzny. Za przyczyną Pani Rokitniańskiej
modlę się wraz z Wami o tę moc zstępującego Ducha Pocieszyciela słowami
hymnu brewiarzowego:
|
7. List Ojca Świętego Jana Pawła II do bpa A. Dyczkowskiego z okazji Jubileuszu 50-lecia Administracji Apostolskiej w Gorzowie
|
Drogi Księże Biskupie, | |
W tym roku Diecezja Zielonogórsko-Gorzowska obchodzi
pięćdziesięcioletnią rocznicę ustanowienia Administracji Apostolskiej w
Gorzowie Wielkopolskim. Włączam się w ten Jubileusz poprzez modlitwę i
duchową obecność.
Początki Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej sięgają
trudnych powojennych czasów. Dzięki ofiarnej pracy Biskupów, pełnej poświęcenia
i odwagi posłudze kapłanów, zakonników i sióstr zakonnych oraz ludzi świeckich,
w szybkim tempie zostało zorganizowane życie religijne tworzącej się Administracji
Apostolskiej.
Chciałbym tutaj przywołać na pamięć przede wszystkim
postać i zasługi śp. Biskupa Wilhelma Pluty, Pasterza o niezwykłej gorliwości,
którego znałem osobiście i bardzo ceniłem; a także osobą jego następcy
- Biskupa Józefa Michalika, obecnie Metropolity Przemyskiego.
Młody Kościół na Ziemi Lubuskiej, poprzez swe instytucje
dobroczynne pospieszył także z ofiarną pomocą materialną oddanym jego duchowej
trosce wiernym. Powstała wówczas dobrze zorganizowana sieć kościelnych
sierocińców, przedszkoli, zakładów wychowawczych, szpitali, stacji opieki
nad matką i dzieckiem oraz misji dworcowych i kuchni parafialnych. W ten
sposób Ko ściół dał swój własny wkład w coraz większą integrację z macierzą
ziem po wiekach odzyskanych.
Pragnę wyrazić szczere uznanie dla tych wszystkich,
którzy oddali się bez reszty sprawie Bożej i w duchu chrześcijańskiej solidarności
szli z pomocą człowiekowi, dzieląc z nim cierpienia i obawy, nadzieje i
radości. Zmarłych polecam miłosierdziu Bożemu.
Wraz z całą Wspólnotą Diecezjalną składam dzięki
Bogu Ojcu, Stwórcy i Panu dziejów za to wielkie dziedzictwo wiary, za niezgłębioną
tajemnicę uświęcenia i duchowego wzrostu dokonującego się w ciągu tych
pięćdziesięciu
lat sercach ludu tej Ziemi. Wasze obchody rocznicowe
włączają się w okres przygotowania do Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Życzę,
aby ten czas łaski", poprzez odpowiednie inicjatywy duszpasterskie
przyniósł odnowę duchową całej Wspólnoty Kościoła Zielonogórsko-Gorzowskiego,
by uwrażliwił sumienia na prawdę Ewangelii, ożywił wiarę oraz rozbudził
w każdym wierzącym prawdziwą tęsknotę za świętością - by w pełni obfitująca
łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu" (por. 2 KOR
4,15).
Matce Jezusa, Pani Cierpliwie Słuchającej z Rokitna,
zawierzam umiłowaną Diecezję Zielonogórsko-Gorzowską. Niechaj pokorna
Dziewica z Nazaretu, która przed 2000 lat dała światu Słowo Wcielone, prowadzi
ku Temu, który jest <światłością prawdziwą, oświecającą każdego człowieka>
(J 1,9)" (Tertio Millennio Adveniente, n,59).
Księdzu Biskupowi, Księżom Biskupom Pomocniczym,
Kapłanom, Rodzinom zakonnym żeńskim i męskim oraz wszystkim wiernym, na
czas jubileuszowych obchodów udzielam z serca Apostolskiego Błogosławieństwa:
w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego.
Watykan, dnia 15 sierpnia 1995
r.
Jan Paweł II
Biskup Adam Dyczkowski Ordynariusz Zielonogórsko-Gorzowski |
8. Telegram z okazji 18 rocznicy Pontyfikatu
|
Ojcze Święty ! | |
Biskupi, kapłani, przedstawiciele grup parafialnych
i stowarzyszeń oraz wszyscy wierni modlą się o jak najszybszy powrót Jego
Świątobliwości do pełni sił fizycznych.
Z okazji 18 rocznicy wyboru na Stolicę Piotrową
życzymy radości z owocowania dzieła ewangelizacji prowadzonej w tym czasie,
szczególnie przez podróże apostolskie do ludów i narodów całego świata.
Radujemy się bardzo z cudownej przemiany, jaka dokonała się we Francji
pod wpływem ostatniej wizyty pasterskiej.
Mamy nadzieję, że pielgrzymowanie Waszej Świątobliwości
do Ojczyzny w przyszłym roku doprowadzi do podobnej odnowy duchowej w Narodzie
Polskim. W tej intencji modlimy się często.
W imieniu całej Rodziny Diecezjalnej serdecznie
i gorąco zapraszam do Gorzowa.
Adam Dyczkowski
Biskup Zielonogórsko-Gorzowski
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|