|
 |
 |
|
|
 |
|
1. Misericordias Domini in aeternum cantabo (Ps
89/88/, 2).
Oto przychodzę jako pielgrzym do tego sanktuarium, aby włączyć się w wiecznotrwały ¶piew na cze¶ć Bożego miłosierdzia. Zaintonował go Psalmista Pański, wypowiadając to, co wszystkie pokolenia przechowywały i przechowywać będą jako najcenniejszy owoc wiary. Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi, jak miłosierdzie Boże - owa miło¶ć łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabo¶ć ku nieskończonym wyżynom ¶więto¶ci Boga. W tym miejscu u¶wiadamiamy to sobie w sposób szczególny. Stąd bowiem wyszło orędzie miłosierdzia Bożego, które sam Chrystus zechciał przekazać naszemu pokoleniu za po¶rednictwem bł. Faustyny. A jest to orędzie jasne i czytelne dla każdego. Każdy może tu przyj¶ć, spojrzeć na ten obraz miłosiernego Chrystusa, na Jego Serce promieniujące łaskami, i w głębi duszy usłyszeć to, co słyszała Błogosławiona: ,,Nie lękaj się niczego, Ja jestem zawsze z Tobą'' (Dzienniczek, z. II). A je¶li szczerym sercem odpowie: ,,Jezu, ufam Tobie!'', znajdzie ukojenie wszelkich niepokojów i lęków. W tym dialogu zawierzenia nawiązuje się pomiędzy człowiekiem i Chrystusem szczególna więĽ wyzwalającej miło¶ci. A ,,w miło¶ci nie ma lęku - pisze ¶w. Jan - (...) doskonała miło¶ć usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą'' (1J 4, 18). |
|
Ko¶ciół odczytuje na nowo orędzie
miłosierdzia, aby skutecznie nie¶ć pokoleniu końca drugiego tysiąclecia
i przyszłym generacjom ¶wiatło nadziei. Nieprzerwanie też prosi Boga o
miłosierdzie dla wszystkich ludzi. ,,W żadnym czasie, w żadnym okresie
dziejów
- a zwłaszcza w okresie tak przełomowym jak nasz - Ko¶ciół nie może zapomnieć o modlitwie, która jest wołaniem o miłosierdzie Boga wobec wielorakiego zła, jakie ciąży nad ludzko¶cią i jakie jej zagraża. (...) Im bardziej ¶wiadomo¶ć ludzka, ulegając sekularyzacji, traci poczucie sensu samego słowa ,,miłosierdzie'' - im bardziej, oddalając się od Boga, oddala się od tajemnicy miłosierdzia - tym bardziej Ko¶ciół ma prawo i obowiązek odwoływać się do Boga miłosierdzia "wołaniem wielkim"'' (Dives in misericordia, 15). |
| Wła¶nie dlatego na trasie mojej
pielgrzymki znalazło się to sanktuarium. Przychodzę tu, aby zawierzyć wszystkie
troski Ko¶cioła i ludzko¶ci miłosiernemu Chrystusowi. Na progu trzeciego
tysiąclecia, przychodzę, by raz jeszcze zawierzyć Mu moje Piotrowie posługiwanie
- ,,Jezu, ufam Tobie!''
Orędzie miłosierdzia Bożego zawsze było mi bliskie i drogie. Historia jakby wpisała je w tragiczne do¶wiadczenie II wojny ¶wiatowej. W tych trudnych latach było ono szczególnym oparciem i niewyczerpanym Ľródłem nadziei nie tylko dla krakowian, ale dla całego narodu. Było to i moje osobiste do¶wiadczenie, które zabrałem ze sobą na Stolicę Piotrową i które niejako kształtuje obraz tego pontyfikatu. Dziękuję Opatrzno¶ci Bożej, że dane mi było osobi¶cie przyczynić się do wypełnienia woli Chrystusa, przez ustanowienie ¦więta Miłosierdzia Bożego. Tu, przy relikwiach bł. Faustyny Kowalskiej, dziękuję też za dar jej beatyfikacji. Nieustannie proszę Boga o ,,miłosierdzie dla nas i ¶wiata całego'' (Koronka). |
| 2. ,,Błogosławieni miłosierni, albowiem oni
miłosierdzia dostąpią''
(Mt 5, 7). Drogie Siostry! Spoczywa na was niezwykłe powołanie. Wybierając spo¶ród was błogosławioną Faustynę, Chrystus uczynił wasze zgromadzenie stróżem tego miejsca, a równocze¶nie wezwał do szczególnego apostolstwa Jego Miłosierdzia. Proszę was, podejmujcie to dzieło. Dzisiejszy człowiek potrzebuje waszego głoszenia miłosierdzia; potrzebuje waszych dzieł miłosierdzia i potrzebuje waszej modlitwy o miłosierdzie. Nie zaniedbujcie żadnego z tych wymiarów apostolstwa. Czyńcie to w jedno¶ci z arcybiskupem krakowskim, któremu tak bardzo leży na sercu sprawa czci dla miłosierdzia Bożego, i z całą wspólnotą Ko¶cioła, której przewodzi. |
 |
| Niech to wspólne dzieło owocuje.
Niech miłosierdzie Boże przemienia serca ludzkie. Niech to Sanktuarium,
znane już w wielu czę¶ciach ¶wiata, stanie się promieniującym na cały Ko¶ciół
o¶rodkiem kultu Bożego Miłosierdzia.
Raz jeszcze proszę was o modlitwę w intencjach Ko¶cioła i o wsparcie w moim Piotrowym posługiwaniu. Wiem, że ta modlitwa jest tutaj wciąż zanoszona - za to dziękuję z całego serca. Bardzo jej nam wszystkim potrzeba: tertio millennio adveniente. 
Wam wszystkim tu obecnym i wszystkim czcicielom miłosierdzia Bożego z serca błogosławię. |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
