Przemówienie papieża Jana Pawła II przed modlitwą Anioł Pański

Wrocław, 01.06

Przed przemówieniem Papież powiedział do wiernych:

Chciałbym w tej chwili powtórzyć słowa: "Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego. Ziemia ujrzała swego Zbawiciela". Ujrzała Go tutaj, we Wrocławiu, ujrzała Go oczyma wiary zgromadzonego Ludu Bożego, oczyma wiary przedstawicieli wszystkich kontynentów naszej ziemi. Wyrażam wielką wdzięczność Bożej Opatrzności, że 46 Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny mógł odbyć się tu, we Wrocławiu, wszystkim zgromadzonym dziękuję za uczestniczenie w tej wielkiej tajemnicy naszej wiary, tajemnicy Chrystusa eucharystycznego. Dziękuję raz jeszcze obecnym kardynałom, na czele z księdzem Prymasem Polski, z gospodarzem Kongresu, kardynałem Henrykiem, z kardynałem Franciszkiem z Krakowa. Szczególne pozdrowienie kieruję do kardynała Joachima Meissnera, urodzonego tutaj, we Wrocławiu. Wrocław geboren. Dziękuję wszystkim arcybiskupom i biskupom przybyłym do Wrocławia ze wszystkich stron świata. Pozdrawiam przedstawicieli władz Rzeczpospolitej i dziękuję wszystkim za ich obecność. Pozdrawiam władze lokalne, pana wojewodę, pana prezydenta miasta Wrocławia. Pozdrawiam wszystkie instytucje Kościoła wrocławskiego, duchowne i świeckie, Papieski Wydział Teologiczny, Metropolitalne Seminarium Duchowne, zakony męskie i żeńskie, wyższe uczelnie, rzemiosło. Pozdrawiam tych wszystkich, którzy przygotowali dzieła tego Kongresu. Pozdrawiam serdecznie delegacje przybyłe na Kongres z Polski, ze wszystkich stron świata, z dalekiej Azji, Australii, Afryki, Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej i z Europy. W szczególny zaś sposób witam pielgrzymów z krajów pobratymczych, z Czech, Słowacji, Ukrainy, Białorusi, Litwy, Łotwy i Estonii. Wielu z was - być może - po raz pierwszy spotyka Papieża na Jego pielgrzymim szlaku. Może się mylę, ale mam tu na myśli przede wszystkim pielgrzymów z Kazachstanu. Dziękujemy Bogu za to, że dał nam łaskę, iż dzisiaj możemy wspólnie, w jednym Duchu i jednym sercem oddawać cześć Chrystusowi w Najświętszej Eucharystii. Kończymy ten Kongres na ziemi tak bardzo doświadczonej w ciągu dziejów. Dolnośląska ziemia jest ziemią szczególnego świadectwa, jest ziemią uświęconą obecnością wielkich świadków wiary. Na tej ziemi pełniła dzieła miłosierdzia święta Jadwiga Śląska, matka śląskich Piastów. Tutaj także spędziła pierwszy etap życia błogosławiona Teresa Benedykta od Krzyża, Edith Stein, która oczekuje na kanonizację.

Siostry i Bracia, złożyliśmy tu we Wrocławiu hołd Chrystusowi Eucharystycznemu. Niech ta wielka tajemnica wiary przemienia się teraz w służbę człowiekowi, szczególnie temu najmniejszemu. Idźmy z Chrystusem budować cywilizację Miłości, cywilizację Prawdy, cywilizację wolności, tej wolności, do której wyswobodził nas Chrystus.

Dzisiaj jest Dzień Dziecka. Pragnąłbym ucałować każde dziecko wrocławskie, dziecko polskie i na cały świecie. Szczególnie te, które są opuszczone, które cierpią brak serca ze strony środowiska, w którym żyją, te, które są niechciane. W tym dniu życzę, aby wszystkie dzieci na świecie cieszyły się radością i miłością im należną, a tak bardzo dla nich upragnioną przez Boga samego.

Na Kongresie Eucharystycznym, Międzynarodowym, mówi się różnymi językami, więc i na końcu ja również.

(Następnie Papież pozdrowił pielgrzymów w językach: angielskim, włoskim, hiszpańskim, francuskim, rosyjskim, niemieckim, następnie rozpoczął przemówienie na „Anioł Pański")

I greet the English speaking pilgrims present and I pray that Christ in the Eucharist will be the centre of your devotion and the source of your joy and of your charity and solidarity towards those in need. For all the countries you represent I evoke God’s gift of abiding in peace.

Saluto adesso cordialmente i pellegrini italiani qui giunti per partecipare al Quarantesimo Congresso Eucaristico., Quarantesimo Sesto Congresso Eucaristico Internazionale. Carissimi Fratelli e Sorelle, Eucaristia e il centro della vita della Chiesa e della sua missione. Auspico che ciascuno sappia testimoniare nelle circostanze di ogni giorno l’amore per Cristo che si fa dono del Suo Corpo e del Suo Sangue.

Pastrores y fieles de los paises de la lengua espanola. De este la Statio Orbis que hoy es centro privilegiado de adoracion y culto del misterio eucaristico. Os saludo con afecto del Senor. Os invito a seguir proclamando con renovado favor ante Jesus sacramentado. Este es el sacramento de nuestra fe.

Deleges de langue francaise j’adresse un cordial salut. Je les invite a temoigner avec joie des merveilles de Crist qui par son sacrifice eucaristique nourit son peuple et unit devant de son corps.

Liebe Schwestern und Brueder. Einen herzlichen Gruss richte ich an alle, die aus den deutschsprachigen Laendern zu dieser Statio Orbis gekommen sind. Ihr habt Euch an diesem Altar versammelt, Gottes Wort zu hoeren und das Brot des Lebens zu empfangen. Von dieser Eucharistiefeier gestaerkt sollt Ihr in Eure Heimat zurueckkehren, um dort das Evangelium des Lebens zu verkuenden und zu bezeugen.

Bądźże pozdrowiona, Hostio żywa,

w której Jezus Chrystus Bóstwo ukrywa.

Na zakończenie tej uroczystej celebry eucharystycznej myślą zwracamy się ku Maryi, odmawiając Anioł Pański. Wszyscy znamy tę modlitwę. Wiemy, że przypomina nam ona scenę zwiastowania. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi i poczęła z Ducha Świętego. Chwila zwiastowania jest równocześnie momentem dziewiczego poczęcia Syna Bożego. Tak więc ta maryjna modlitwa, którą odmawiamy trzykrotnie w ciągu dnia, przypomina nam tę wielką tajemnicę Wcielenia. Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, <błogosławiona jesteś między niewiastami> (...) i błogosławiony jest owoc Twojego łona (Łk 1, 28. 42).

W dzisiejszą niedzielę, na końcu Statio Orbis, która zamyka Kongres Eucharystyczny we Wrocławiu, uświadamiamy sobie szczególny związek pomiędzy tajemnicą wcielenia a Eucharystią. Słowo stało się ciałem i mieszkało między nami - powtarzamy w modlitwie Anioł Pański. To właśnie ciało staje się Eucharystią, kiedy kapłan wypowiada nad chlebem i winem słowa, które wypowiedział Chrystus w wieczerniku: to jest Ciało moje, które za was będzie wydane. Ciało i Krew. To jest Krew moja Nowego i Wiecznego Przymierza, która za was i za wielu będzie wylana. To czyńcie na moją pamiątkę! (por. 1 Kor 11, 24-25). Ten przedziwny związek pomiędzy tajemnicą wcielonego Słowa i Eucharystią wyraża pięknie polska pieśń eucharystyczna:

Bądźże pozdrowiona, Hostio żywa,

w której Jezus Chrystus Bóstwo ukrywa.

Witaj, Jezu, Synu Maryi,

Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostii.

2. Tak więc modlitwa Anioł Pański odsłania nam swoją głębię eucharystyczną. Chrystus w ofierze ołtarza, pod postacią chleba i wina daje nam za pokarm Ciało i Krew, które za sprawą Ducha Świętego dała Mu Jego Matka, Maryja. Bóg Ojciec, wybierając Maryję na Matkę swojego Jednorodzonego Syna, w sposób szczególny związał Ją z Eucharystią.

Ucz nas, Maryjo, coraz pełniejszego zrozumienia tej wielkiej tajemnicy wiary, byśmy zawsze z radością i wdzięcznością przyjmowali zaproszenie Twego Syna: bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje. Bierzcie i pijcie, to jest Krew moja.

Bądźże pozdrowiony, anielski Chlebie,

w tym tu sakramencie wielbimy Ciebie.

Witaj, Jezu, Synu Maryi,

Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostii.

3. Niech tajemnica Eucharystii ogarnie całe wasze życie. Niech z Eucharystii czerpie moc wasza miłość Boga i braci, niech rozpala się wasza wiara i umacnia nadzieja.

Wielbiąc obecność Chrystusa w Eucharystii, dziękujemy również Bogu za dar kapłaństwa. Kapłaństwo i Eucharystia są ze sobą nierozdzielnie związane. Kapłan jest sługą Eucharystii. To on, we wspólnocie Kościoła, w sposób szczególny wypełnia Chrystuso wezwanie: Czyńcie to na moją pamiątkę. Włączony w Chrystusa-Kapłana przez sakrament święceń, Jego mocą sprawuje Eucharystyczną Ofiarę. Nie ma kapłaństwa bez Eucharystii. Nie ma Eucharystycznej Ofiary bez kapłaństwa. Niech modlitwa Anioł Pański, którą za chwilę odmówimy, stanie się także dziękczynieniem za dar kapłaństwa i wielkim wołaniem o nowe powołania. Oby jak najwięcej młodych ludzi usłyszało wezwanie Pana żniwa i za Maryją odpowiedziało wielkodusznie Bogu fiat. Prośmy Dziewicę Maryję, by wyjednała Kościołowi u swego Syna licznych i gorliwych szafarzy Eucharystii.